Πιστεύεις στην Μαγεία?

"If you can see the magic in a fairy tale, you can face the future"
- Danielle Steel

Μετάφραση:
 "Αν μπορείς να δεις την μαγεία σε ένα παραμύθι, μπορείς να αντιμετωπίσεις το μέλλον"
- Ντάνιελ Στιλ

Α μπε μπα μπλομ...

Ποιός δεν έχει το περιβόητο "Α μπε μπα μπλομ" κάπου ανάμεσα στις παιδικές του αναμνήσεις?
Ποιός δεν το έχει τραγουδήσει ψάχνοντας αυτόν που θα "τα φυλάει"?
Ποιός δε σκέφτηκε ποτέ "Μα τι σημαίνει τέλος πάντων αυτό το α μπε μπα μπλομ?"

Αυτό λοιπόν που σίγουρα όλοι θυμόμαστε και που το τραγουδάνε ακόμα και σήμερα τα παιδιά, είναι ένα αρχαίο ελληνικό, παιδικό παιχνίδι που έπαιζαν τα παιδιά στην Αθήνα και ταυτόχρονα γυμνάζονταν για μετέπειτα αληθινά πολεμικά παιχνίδια!

Χωρίζονταν σε ομάδες και λέγανε με ρυθμό εναλλάξ από την δήθεν επιτιθέμενη ομάδα... "Απεμπολών, του κείθεν εμβολών!!!..." που σημαίνει "Σε διώχνω μακρυά με το ακόντιο μου..."

*Φυσικά ο ρυθμός αυτού δεν έχει καμία σχέση με το πως το λέγαμε αλλά τελικά πάλι καλά να λέμε που υπάρχουν κι αυτά και μαθαίνουν τα νέα παιδιά κάποια τραγουδάκια!!!*

Η Σταχτοπούτα (μεταγλωττισμένο)

Προτεινόμενη Παιδική Ταινία Νο2

Λοιπόν μόλις είδα ένα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ "παιδικό" έργο και δε μπόρεσα να αντισταθώ, έπρεπε οπωσδήποτε να σας προτρέψω να σπεύσετε άμεσα στο πιο κοντινό σας βιντεοκλάμπ και να νοικιάσετε αυτήν την ταινία!!!

Σκηνοθεσία Τσαρλς Στάριτ με τους: Χάρβεϊ Καϊτέλ, Πίτερ Ο' Τουλ, Πολ ΜακΓκα

Η ταινία βασίζετε σε μαρτυρία του 1917 όπου δύο κοριτσάκια ισχυρίστηκαν ότι φωτογράφησαν αληθινές νεράιδες στην αγγλική επαρχία, προκαλώντας το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

'Στο αποκορύφωμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, σε μια απ' τις πιο μαύρες στιγμές της ανθρωπότητας, όταν η ελπίδα και η αθωότητα φαίνεται να έχουν για πάντα χαθεί, δύο μικρά κορίτσια ανακαλύπτουν ξανά το θαύμα της ζωής… Η Έλσι Ράιτ και η Φράνσις Γκρίφιθς πρωταγωνιστούν σε ένα από τα πιο πολυσυζητημένα περιστατικά του προηγούμενου αιώνα. Ισχυρίζονται ότι είδαν μικρές νεράιδες στον κήπο τους σ' ένα μικρό χωριό του Γιορκσάιρ και μάλιστα τις φωτογραφίζουν για να το αποδείξουν. Δύο από τις εξέχουσες προσωπικότητες της εποχής, ο σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ και ο Χάρι Χουντίνι καλούνται να δώσουν εξήγηση σε ένα αίνιγμα που απασχολεί ακόμα και σήμερα επιστήμονες και ερευνητές.'

 

Δεν σας προτείνω το κατέβασμα της ταινίας από το ίντερνετ διότι το μοναδικό torrent που βρήκα είναι σε αρκετά κακή κατάσταση και οι υπότιτλοι που κυκλοφορούν έχουν τρομερή απόκλιση... Νοικιάστε την λοιπόν να στηρίξετε και τα μαγαζάκια της γειτονιάς σας!!!

Το παραμύθι των ήχων!!!

Προτεινόμενη Παιδική Ταινία Νο1

Αν και πάντα θα προτείνω και θα προτρέπω τους γονείς να ασχολούνται με τα παιδιά τους εποικοδομητικά (παίζοντας, διαβάζοντας, χορεύοντας, τραγουδώντας, κάνοντας χειροτεχνίες κι ότι άλλο μπορεί να σκεφτεί ο καθένας) αντί να τα αφήνουν να βλέπουν τηλεόραση ή παιδικά DVD, δε θα μπορούσα να μην παραδεχτώ πως υπάρχουν κάποιες παιδικές ταινίες που αξίζουν τον κόπο να τις δουν μαζί!!!

Μία από αυτές είναι το "Bolt" (Μπολτ)!

Ο BOLT δεν είναι ένας συνηθισμένος σκύλος. Είναι ένας σούπερ-σκύλος που ζει μέσα στον κίνδυνο και την ίντριγκα… τουλάχιστον όσο βρίσκεται μπροστά από τις κάμερες. Γιατί ο BOLT είναι ένας τηλεοπτικός αστέρας του Χόλιγουντ! Όταν όμως τον στέλνουν από λάθος στη Νέα Υόρκη, αρχίζει η μεγαλύτερη μέχρι στιγμής περιπέτειά του. Με την ψευδαίσθηση πως οι απίστευτες κινηματογραφικές του δυνάμεις και τα κατορθώματα του είναι αληθινά, θα ξεκινήσει ένα ταξίδι στον πραγματικό κόσμο, για να βρει την αγαπημένη ιδιοκτήτρια και συμπρωταγωνίστρια του, την Πένι. Με συντρόφους στο ταξίδι έναν κατάκοπο, πρώην σπιτόγατο, τον Μίτενς και ένα μανιακό με την τηλεόραση χάμστερ, τον Ρίνο, ο BOLT θα ανακαλύψει πως δεν χρειάζεται τις σούπερ-δυνάμεις του για να είναι ήρωας.

Πάρτε μια μικρή γεύση!!!

 

Όσοι δεν έχετε δει την ταινία, σας προτείνω να την δείτε!!! Θα αρέσει πολύ στα μικρούλια σας αλλά και σε σας τους ίδιους!!!

Καλό είναι να νοικιάσετε την ταινία από κάποιο videoclub αλλά επειδή στις μέρες που ζούμε πολλοί ίσως δεν έχουν την δυνατότητα, μπορείτε αν θέλετε να κατεβάσετε μεταγλωττισμένη την ταινία από εδώ...

Βλέφαρο μου (νανούρισμα)

Εξαγριωμένη!!!

Σε αυτό το μπλογκ μοιράζομαι μαζί σας παραμύθια γνωστών και αγνώστων συγγραφέων, τα οποία αγαπώ! Δεν είναι δικά μου! Δε μου ανήκει κανένα από αυτά και φυσικά, από εμένα είστε ελεύθεροι να αντιγράψετε ότι θέλετε αν θέλετε! Όμως μερικές φορές μοιράζομαι μαζί σας δικές μου, ολόδικες μου, παιδικές αναμνήσεις ή κάποιο κείμενο που μπορεί να εμπνευστώ... Γι' αυτά λοιπόν, θα σας παρακαλούσα, αν κάποια στιγμή θελήσετε να τα αντιγράψετε να ρωτήσετε ή έστω να βάλετε σε μια άκρη μια αναφορά από που τα πήρατε... Το να βλέπεις μια ανάμνηση σου να την σφετερίζεται και να την χρησιμοποιεί κάποιος άλλος σαν δική του είναι επιεικώς απαράδεκτο!!!

Πριν λίγο έπεσα τυχαία σε μια τέτοια περίπτωση και ομολογώ πως είμαι ΕΞΑΓΡΙΩΜΕΝΗ!!!
Όπως είπα και στην ίδια την κοπέλα, αν ήταν μια οποιαδήποτε άλλη ιστορία δε θα με ένοιαζε!!! Αυτό όμως ήταν δικό μου!!! Μόνο δικό μου!!! Το έζησα!!! Είναι μια ανάμνηση ΔΙ ΚΗ ΜΟΥ!!! ΠΟΛΥΤΙΜΗ!!! Κάτι που το μοιράστηκα με έναν άνθρωπο που λάτρευα!!! Δεν ήταν κάτι που έβγαλα από το μυαλό μου...

Ντροπή!!! Μόνο αυτό έχω να πω!!!

Σας ζητώ συγγνώμη που κάνω αυτή την ανάρτηση εδώ! Δε μου αρέσει, αλλά δυστυχώς αυτό που έγινε αφορά αυτό τον χώρο κι εγώ έπρεπε να τα πω γιατί αλλιώς θα έσκαγα...

Το λυπημένο ποντικάκι

Μια φορά, ζούσε ένα ποντικάκι που ήταν πολύ ήσυχο. Όλοι το
έλεγαν Λυπημένο. Δεν είχε φίλους και κανένας δεν του έλεγε
μια καλή κουβέντα, όλοι το πείραζαν. Το σκυλάκι του έλεγε:
- Γιατί έχεις μια τόσο μεγάλη και άσχημη ουρά;

Μια μέρα πήγε να παίξει στο
λιβάδι. Όμως, κανένα από τα
ζωάκια του λιβαδιού δεν ήθελε να παίξει μαζί του.
- Κοίταξε τι άσχημη ουρά έχει! είπε η μέλισσα.
- Τι άσχημο ζώο! μουρμούρισε η πεταλούδα.
- Γιατί δεν πας σπίτι σου!
φώναξε ο σκαντζόχοιρος.
Δεν σε θέλουμε εδώ.

Ακόμη και τα μικρά πουλιά γελούσαν καθώς έβλεπαν το ποντικάκι. Κρυμμένα στις φυλλωσιές των δέντρων, τα πουλιά κοίταζαν τον Λυπημένο κι έλεγαν το ένα στ' άλλο:
- Κοίταξε πόσο άσχημο είναι αυτό το ποντικάκι.
Έπειτα γελούσαν: Χα, χα, χα!
Όταν σταματούσαν τα γέλια, του φώναζαν:
- Πήγαινε σπίτι σου, Λυπημένε, πήγαινε σπίτι σου!

Το ποντικάκι ήταν πολύ στενοχωρημένο. Γιατί να μην το αγαπά κανείς; Δεν ήταν σκανταλιάρικο. Κανένα δεν πείραζε!
Ξαφνικά, άκουσε ένα θόρυβο να έρχεται από ψηλά. Κοίταξε και είδε ένα μικρό πουλί να πέφτει από τη φωλιά του. Οι γονείς του πουλιού έλειπαν. Είχαν πάει να βρουν τροφή να το ταΐσουν.

Το πουλάκι έπεσε κάτω, κοντά στα πόδια του Λυπημένου.
- Καημένο πουλάκι, είπε ο Λυπημένος. Θ' αρρωστήσεις αν δε σε φροντίσει κάποιος. Μη στενοχωριέσαι, θα σε βοηθήσω εγώ.

Ο Λυπημένος πήρε ένα φύλλο γεμάτο δροσοσταλίδες και βοήθησε το
πουλάκι να πιει. Έπειτα κράτησε το πουλάκι κοντά του για να είναι ζεστό
και κανείς να μην το πειράξει.

Όταν γύρισαν οι γονείς του μικρού πουλιού, λυπήθηκαν πολύ που δε βρήκαν το παιδί τους στη φωλιά του. Ξαφνικά, είδαν τον Λυπημένο να κάθεται δίπλα στο πουλάκι.
- Ευχαριστούμε πολύ, Λυπημένε, του είπαν. Έσωσες το παιδάκι μας.

Τα πουλιά ζήτησαν συγγνώμη που κορόιδευαν τον Λυπημένο και μίλησαν σ' όλα τα ζώα για την καλή του πράξη.
- Από εδώ και πέρα θα σε λέμε Λυπημένο και Ευγενικό, είπαν τα ζώα. Σε παρακαλούμε να μας συγχωρέσεις που σου φερθήκαμε άσχημα.
Από τότε, ο Λυπημένος απόχτησε πολλούς φίλους και ποτέ πια δεν ήταν λυπημένος και μόνος.

Εκδόσεις ΑΓΚΥΡΑ

Η Λαίδη και ο Αλήτης (μεταγλωττισμένο)

Το σκανταλιάρικο λαγουδάκι

Ο Ρόνυ ήταν ένα λαγουδάκι που του άρεσα να κοροϊδεύει τους άλλους. Μια μέρα, έδωσε στον ποντικό Μάρτιν ένα κομμάτι τυρί. Έκανε όμως την πονηριά να δέσει το τυρί σε μια παγίδα. Μόλις ο ποντικός Μάρτιν πήγε να φάει το τυρί, έκλεισε η παγίδα και του πλήγωσε τη μύτη.

Μια άλλη μέρα, ο Ρόνυ είδε το σκυλάκι του γειτονικού αγρού που τον έλεγαν Ραφ. Ο Ραφ φρόντιζε τις φράουλες και ήταν πολύ απασχολημένος. Τότε ο Ρόνυ σκέφτηκε να του κάνει μια πονηριά.

- Γεια σου, Ραφ! Μήπως θέλεις ένα ωραίο λουκανικάκι;

-Ασφαλώς θέλω, αποκρίθηκε ο Ραφ.

- Να το, το λουκανικάκι σου. Κάποιος το έχασε καθώς επέστρεφε από το χασάπη.

Ο Ραφ δάγκωσε ένα κομμάτι. Δυστυχώς, όμως, δεν ήταν πραγματικό λουκάνικο, αλλά λάστιχο από σωλήνα. Ο Ρόνυ το είχε βάψει για να μοιάζει με λουκάνικο! Με ο δάγκωμα που έκανε ο Ραφ, άνοιξε μια τρύπα και το νερό πετάχτηκε με δύναμη και τον έλουσε.

Ο Ρόνυ σκέφτηκε τώρα κάτι άλλο. Πήγε κοντά στη λιμνούλα που κολυμπούσαν οι πάπιες κι έριξε καλαμπόκι. Μια μεγάλη πάπια, η Ντότυ, έφαγε όλα τα σπυριά του καλαμποκιού που βρήκε μπροστά της. Έπειτα είδε ότι υπήρχαν μερικά ακόμη σπυριά καλαμπο-

κιού κάτω από τα φύλλα...

Ο Ρόνυ την παρακολουθούσε. Ξαφνικά, τράβηξε ένα σχοινί και η Ντότυ βρέθηκε ψηλά κρεμασμένη από το ράμφος της. Κάτω από τα φύλλα, ο Ρόνυ είχε στήσει την παγίδα του. Ο Μάρτιν, ο Ραφ και η Ντότυ αποφάσισαν να τιμωρήσουν το σκανταλιάρικο λαγουδάκι.

Τα τρία ζωάκια στάθηκαν κοντά στη λιμνίτσα και φώναξαν:

-Ρόνυ, έλα να δεις.

Το περίεργο λαγουδάκι πήγε να δει τι συμβαίνει. Αλλά πριν προλάβει να μιλήσει, τα τρία ζωάκια το πέταξαν μέσα στη λίμνη!

Τώρα γελούσαν όλοι με το πάθημα του Ρόνυ. Έτσι, το σκανταλιάρικο λαγουδάκι αποφάσισε να μην ξαναπειράξει κανένα ζωάκι.


Εκδόσεις ΑΓΚΥΡΑ

Ένα χαριτωμένο σκυλάκι

Ο Πάντυ ήταν ένα χαριτωμένο σκυλάκι που ζούσε κοντά σε μια λίμνη. Μια μέρα αποφάσισε να πάει για ψάρεμα. Ετοίμασε το καλάμι του, το δόλωμα και τ' αγκίστρι, και τράβηξε κατά τη λίμνη.

-Θαρρώ πως θα πιάσω πολλά ψάρια σήμερα, μουρμούρισε.

Αλλά ο Πάντυ δεν είναι πολύ κέφι την ημέρα αυτή. Δυο πάπιες που ήταν αδερφές, έπαιζαν κοντά στη λίμνη. Όταν ο Πάντυ τις πλησίασε τους φώναξε δυνατά:
- Μη μου πιάνετε το δρόμο, πηγαίνετε στην άκρη.
- Μπορούμε να έρθουμε μαζί σου για ψάρεμα; ρώτησαν οι πάπιες.
- Όχι! αποκρίθηκε ο Πάντυ, αφήστε με μόνο μου!


Ο Πάντυ μπήκε σε μια βάρκα κι άρχισε να ψαρεύει. Δεν έπιασε, όμως, κανένα ψάρι και οι πάπιες τον κορόιδευαν από μακριά.
- Πώς πάει το ψάρεμα, Πάντυ;
- Να μη σας νοιάζει, φώναξε θυμωμένα ο Πλαντυ.


Ο Πάντυ δεν έχασε την υπομονή του. Έπειτα από αρκετή ώρα, έπιασε ένα ψάρι.
- Οι πάπιες θα χαρούν πολύ αν τους δώσω το ψάρι, μουρμούρισε ο Πάντυ. Αλλά δεν πρόκειται να τους το
δώσω! Θα το φάω μόνος μου.


Ο Πάντυ είδε ξαφνικά ότι η βάρκα του άρχισε να γέρνει.
- Η βάρκα μου βουλιάζει, φώναξε. Θα πνιγώ! Βοηθήστε με!
Οι πάπιες άκουσαν τις φωνές του Πάντυ και είδαν τι συμβαίνει.


- Πάμε να τον βοηθήσουμε,
είπαν και οι δύο μαζί.
Οι αδερφές πάπιες πήδηξαν γρήγορα στο νερό κι έδεσαν δυο σχοινιά στη βάρκα του Πάντυ. Έπειτα τον τράβηξαν και τον έβγαλαν έξω από τη λίμνη.


- Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που μου σώσατε τη ζωή, είπε ο Πάντυ και πήρε αγκαλιά του τις δύο πάπιες. Υπόσχομαι να μην ξανακάνω τον εγωιστή και να είμαι πάντοτε καλός μαζί σας.

- Βεβαίως σε συγχωρούμε! είπαν οι πάπιες. Κι ύστερα, οι τρεις φίλοι κάθισαν στο γρασίδι κι έφαγαν το ψάρι που είχε πιάσει ο Πάντυ.

Εκδόσεις ΑΓΚΥΡΑ


Υ.Γ.: Όσο για τις εικόνες :Ρ το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι :Ρ

Σειρα παραμυθιών Νο1

Πρόσφατα σε παιδικό κανάλι άκουσα για κάποιες νέες σειρές παιδικών βιβλίων και έφριξα! Μα τι βιβλία βγάζουν σήμερα για τα παιδιά?!?!? Εγώ μεγάλωσα με κλασσικά παραμύθια!!! Από εκείνα που σου δίνουν διδάγματα ζωής!!! Με τη μυρωδιά του χαρτιού να μου γεμίζει τα ρουθούνια και τις πανέμορφες, πολύχρωμες εικόνες να με ταξιδεύουν σε μαγικούς κόσμους!!! Μαζί τους γέλασα, έκλαψα, ερωτεύτηκα πρίγκιπες και πάλεψα με δράκους!!! Ήταν βιβλία με τίτλους όπως "Ένα χαριτωμένο σκυλάκι" και όχι "Ο σπασίκλας" και " Η ξενέρωτη", ούτε μιλούσαν για "το κουτσομπολιό στις τουαλέτες" κτλ... Ακόμα φυλάω με λατρεία τα παραμύθια μου και ανυπομονώ να τα διαβάσω στα παιδιά μου ελπίζοντας πως θα νιώσουν κι αυτά την ζεστασιά που ένιωθα (και νιώθω ακόμα) εγώ!!!

Σήμερα λοιπόν σκέφτηκα να σας προτείνω μια πολύ όμορφη σειρά παραμυθιών! Ξέρω εκ των προτέρων πως είναι αρκετά δύσκολο να την βρείτε μιας και ο εκδοτικός τους οίκος αποφάσισε πως δεν είναι αρκετά "πιασάρικα" για να συνεχίσει να τα εκδίδει... Ελπίζω όμως, πως ψάχνοντας σε παλιά βιβλιοπωλεία κάτι θα βρείτε και πιστέψτε με, θα σας ανταμείψουν! Μακάρι να είχα ένα σκάνερ για να τα έβαζα σε ηλεκτρονική μορφή αλλά δυστυχώς δεν διαθέτω...

Η σειρά λοιπόν ονομάζετε "Μικρές Ιστορίες" και είναι από τις εκδόσεις ΑΓΚΥΡΑ. Αποτελείτε από 16 μικρά βιβλιαράκια οι τίτλοι των οποίων:

1. Ένα χαριτωμένο σκυλάκι
2. Το σκανταλιάρικο λαγουδάκι
3. Το λυπημένο ποντικάκι
4. Το άσπρο γατάκι
5. Το καλύτερο σκιουράκι του δάσους
6. Το αρκουδάκι ο Μπόμπυ
7. Το ελεφαντάκι και το παράπονό του
8. Το γατάκι που νόμιζε ότι ήταν ποντικάκι
9. Η χήνα που ξεχνούσε
10. Το μεταξένιο αλογάκι και το αυτοκίνητο
11. Η αρκούδα, η αλεπού και τα ψάρια
12. Ένα κουδούνι για τη γάτα
13. Το σκιουράκι που ήθελε να πάει στην πόλη
14. Το ποντικάκι που χόρευε
15. Η μαμά Αρκούδα και τα αρκουδάκια
16. Το έξυπνο κριάρι

Εμένα δυστυχώς από την σειρά μου λείπουν το 6, 13, 14 και 15 αλλά αν ενδιαφέρεστε για τα παραμυθάκια και δε μπορέσετε να τα βρείτε, αφήστε μου ένα σχόλιο κι εγώ ευχαρίστως θα δημοσιεύσω τις ιστορίες που έχω χωρίς την όμορφη βέβαια εικονογράφηση τους...

Α.Γ.Selena

Νεράιδες μέρος πρώτο - Η πιθανή προέλευση τους!!!

Ένας άνθρωπος που αγαπάει τα παραμύθια όσο
             γώ, δε θα μπορούσε να μην αγαπάει και να μην πιστεύει στις νεράιδες και τα ξωτικά!!! Αυτά τα πλάσματα είναι μαγικά κι έτσι, άρρηκτα συνδεδεμένα με την μαγεία των παραμυθιών!!! Νεράιδες και ξωτικά, μάγισσες και δράκοι,  είναι σχεδόν πάντα βασικοί χαρακτήρες των παραμυθιών αλλά αν το καλοσκεφτούμε, και του λιλιπούτειου κόσμου μας, μέχρι να μας παρασύρει το αδίστακτο πέρασμα του χρόνου... Έτσι λοιπόν έκανα μια μικρή διαδικτυακή έρευνα, προσπαθώντας να συλλέξω όσα περισσότερα στοιχεία μπορώ γι’ αυτά τα πλάσματα που με συνεπαίρνουν τόσο!!!

Μπορώ να πω πως ήταν λίγο δύσκολο μιας και από την φύση τους αυτά τα όντα είναι πλασμένα για να διεγείρουν την φαντασία και να παίζουν με το μυαλό, γι’ αυτό και οι περισσότερες αναφορές στο διαδίκτυο είχαν πολλά στοιχεία που κατά τη γνώμη μου είναι αναληθεί, όπως π.χ. ότι έχουν πράσινα μαλλιά κτλ... Παρ’ όλα αυτά, προσπάθησα να βασιστώ στις αναφορές που είχαν σταθερές ρίζες και να τις διευρύνω!!! Αν τελικά τα κατάφερα θα το κρίνετε εσείς διαβάζοντας το παρακάτω άρθρο! Αν όχι, τότε σκεφτείτε ότι διαβάσατε απλά άλλο ένα παραμύθι...

⊱✿⊰

Νηρηίδες

Ο Νηρέας, στην ελληνική μυθολογία, ήταν γιος του Πόντου και της Γαίας. Ήταν ο πρώτος θαλάσσιος θεός, πολύ πριν τον γνωστό σε όλους μας Ποσειδώνα. Ζευγάρωσε με την Ωκεανίδα Δωρίδα, κόρη του Ωκεανού και της Τηθύδας και απέκτησαν μαζί πενήντα κόρες (μια άλλη άποψη λέει πως ήταν εκατό), τις λεγόμενες Νηρηίδες ή επιποντίδες νύμφαι ή Εραγίδες.

Ζούσαν στο βυθό της θάλασσας μαζί με τον Νηρέα, στο παλάτι του ή μέσα σε θαλάσσιες σπηλιές. Τους άρεσε να κολυμπούν, να παίζουν με τα δελφίνια ή καθισμένες πάνω στα κύματα, να υφαίνουν, να τραγουδούν και να στεγνώνουν τα πλούσια, σγουρά και μακρυά μέχρι τα πόδια μαλλιά τους πάνω σε βράχους. Όταν η θάλασσα γαλήνευε, τους άρεσε να βγαίνουν στη στεριά και να χορεύουν όλες μαζί. Ακόμα, συχνά συνόδευαν τις άμαξες των θαλάσσιων θεών.

Οι Νηρηίδες ήταν πανέμορφες νύμφες της θάλασσας. Δουλειά τους ήταν να ανταριάζουν και να γαληνεύουν την θάλασσα, να προστατεύουν τα πέλαγα και να βοηθούν τους ναυτικούς όποτε χρειαζόταν.

Ήταν πολύ περήφανες για την ομορφιά τους και δεν επέτρεπαν σε καμία θνητή να της ανταγωνίζεται! Πλάσματα αθάνατα, ανάλαφρα, αέρινα, γεμάτα δροσιά, χάρη και καλοσύνη! Είχαν την ιδιότητα να παίρνουν διάφορες μορφές.

Τα ονόματά τους κατά την Θεογονία του Ησίοδου ήταν: Αγαύη, Ακταία, Αλία, Αλιμήδη, Αμφιτρίτη, Αυτονόη, Γαλάτεια, Γαλήνη, Γλαυκή, Γλαυκονόμη, Δυναμήνη, Δωρίδα, Δωτώ, Ερατώ, Ευαγόρη, Ευάρνη, Ευδώρη, Ευκράτη, Ευλιμένη, Ευνίκη, Ευπόμπη, Ηιόνη, Θεμιστώ, Θέτις, Θόη, Ιπποθόη, Ιππονόη, Κυματολήγη, Κυμοδόκη, Κυμοθόη, Κυμώ, Λαομέδεια, Λειαγόρη, Λυσιάνασσα, Μελίτη, Μενίππη, Νημερτής, Νησαία, Νησώ, Πανόπη, Παντοπορεία, Πασιθέα, Πολυνόη, Προνόη, Πρωτομέδεια, Πρωτώ, Σαώ, Σπειώ, Φέρουσα και Ψαμάνθη.

Προτεινόμενο άρθρο!!!

⊱✿⊰

Νύμφες

Οι Νύμφες κατά την επικρατέστερη αντίληψη ήταν κόρες του Δία. Άλλοι πάλι πίστευαν πως ήταν κόρες των ποταμών και πως κάθε πηγή τους ήταν μία Νύμφη. Ένα άλλο είδος ήταν οι Μελίες Νύμφες οι οποίες γεννήθηκαν από τις σταγόνες αίματος που έπεσαν στη Γη όταν ο Κρόνος έκοψε τα γεννητικά όργανα του πατέρα του, Ουρανού. Έτσι οι Νύμφες χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: 1. τις Ναϊάδες που ήταν Νύμφες των ποταμών, των πηγών και των βρυσών (οι πιο γνωστές από τις τρεις), 2. τις Ορεστιάδες που ήταν οι Νύμφες των βουνών οι οποίες κατοικούσαν όπου υπήρχαν πηγές και τέλος 3. τις Δρυάδες ή Αμαδρυάδες (οι λεγόμενες Μελίες)  που ήταν οι Νύμφες των μοναχικών δέντρων και των λιβαδιών, οι οποίες ήταν αρχαιότερες από τις Ναϊάδες.

Οι Νύμφες ζούσαν στην φύση όπου υπήρχε νερό. Οι Ναϊάδες κοντά σε πηγές, ποτάμια, λίμνες, ρυάκια ή μέσα σ’ αυτά, κάτω από την επιφάνεια τους, οι Ορεστιάδες μέσα σε σπηλιές στα βουνά και οι Δρυάδες μέσα στα δέντρα και τα άλση. Τους αρέσει να πλένονται τα μεσάνυχτα και να καλλωπίζονται. Να τριγυρνούν στα βουνά συνοδεύοντας την Άρτεμη και παίζοντας μαζί της. Να τραγουδάν και να χορεύουν κυκλικά μαζί με τον Πάνα στα λιβάδια και στις πλαγιές. Να χαίρονται τον έρωτα με θεούς και θνητούς ανεξαιρέτως. Να τρέφονται με αμβροσία και να υφαίνουν. Να υμνούν με τις γλυκιές φωνές τους, τους Ολύμπιους θεούς και ιδιαίτερα τον πατέρα του Πάνα, τον Ερμή.

Ήταν ακόλουθες της Άρτεμης. Συνόδευαν το νερό τονίζοντας έτσι πόσο πολύτιμο είναι για την ζωή. Κάποιοι τις θεωρούσαν μεσάζοντες ανάμεσα στους θεούς και τους θνητούς. Λέγετε πως ήταν παραμάνες πολλών θεών και ηρώων. Αποτελούσαν, μαζί με τους Σάτυρους, την τιμητική συνοδεία του Διονύσου κατά τις εορτές του.

Οι Νύμφες ήταν πανέμορφες νοητές γυναικείες οντότητες. Είχαν θεϊκή αλλά και θνητή υπόσταση πράγμα που τις κατέτασσε στους ημίθεους. Δεν ήταν αθάνατες, ζούσαν όμως πολλά χρόνια χωρίς να γερνάνε ποτέ. Οι Ναϊάδες ζούσαν όσο και οι πηγές ή τα ποτάμια στα οποία κατοικούσαν. Όταν εκείνα στέρευαν, πέθαιναν και οι Ναϊάδες. Το ίδιο συνέβαινε και με τις Δρυάδες που ζούσαν όσο τα δέντρα στα οποία κατοικούσαν. Όταν ερχόταν η ώρα να πεθάνει κάποια, πρώτα μαραίνονταν το δέντρο της κι έπειτα έσβηνε κι εκείνη. Τους απέδιδαν πολλές ιδιότητες όπως την ικανότητα να μετατρέπουν τα νερά σε ιαματικά. Να θεραπεύουν και μαντεύουν τα μελλούμενα. Επικρατούσε η αντίληψη πως ήξεραν να ερμηνεύουν τη θέληση των θεών. Βέβαια τους απέδιδαν και αρνητικά χαρακτηριστικά όπως για παράδειγμα ότι μπορούσαν να τρελάνουν τους ανθρώπους προκαλώντας τους σύγχυση. Ιδιαιτέρως οι Μελίες λέγετε πως ήταν σκληρές και κακοποιοί.

⊱✿⊰

Νεράιδες

Από τις Νηρηίδες και τις Νύμφες, προέρχονται οι γνωστές σε όλους μας Νεράιδες!

Κατά τον Όμηρο, τον Ησίοδο κ.α. η λέξη Νεράιδα προέρχεται από την παραφρασμένη αρχαία λέξη Νηρηίδα. Καθώς η λέξη Νεράιδα ενέχει την λέξη «νερά» υποδηλώνει την στενή σχέση με το νερό. Με αυτόν τον τρόπο συνδέονται και με τις Νύμφες οι οποίες όπως είπαμε είναι πνεύματα του υγρού στοιχείου. Κάποιοι ανάγουν τις λέξεις Νεράιδα και Νηρηίδα στον όρο Nerti που σημαίνει «καταδύω» στα Λιθουανικά αν και προσωπικά δεν πείθομαι.

Οι Νεράιδες, όπως και οι Νύμφες, ζούνε στη φύση, τα βουνά και τα δάση. Σε ποτάμια, βρύσες (τις λεγόμενες Νεραϊδόβρυσες), συντριβάνια, πηγές, πηγάδια, λίμνες, στέρνες αλλά και στους αγρούς, τα αλώνια και σε χώρους κυκλικούς. Άλλοι πάλι θεωρούν πως κατοικούνε σε υγρά σπήλαια τα λεγόμενα Νεραϊδόσπηλα ή Νεραϊδοσπηλιές και γενικότερα σε έρημες και απρόσιτες περιοχές, αποτελώντας έναν κόσμο ανώτερο από αυτό των ανθρώπων. Κατά τόπους βέβαια επικρατούν διάφορες αντιλήψεις όπως για παράδειγμα ο διαχωρισμός σε τοπικές (καλές) και ξενικές (κακές) ή θεωρούν πως οι λευκοντυμένες (καλές αλλά όχι ακίνδυνες) νεράιδες ζουν στις πηγές και τα ρέματα ενώ οι μαυροφορεμένες (πάντα κακές) κατοικούν στα σκοτεινά σημεία και τις χαράδρες των βουνών.

Οι Νεράιδες έχουν τη δική τους γλώσσα η οποία ονομάστηκε «Γεραγιδίστικη» από την ελληνική παράδοση. Άλλοι πάλι πιστεύουν πως μιλούν με ήχους ή ακόμα και διανοητικά.

Αγαπούν το χορό και το τραγούδι κι αν τύχει κι ακούσουν κάποιον να παίζει μουσική ή να τραγουδάει, τον αρπάζουν και  τον βάζουν να τους παίξει ή να τους τραγουδήσει για να χορεύουν εκείνες με κυκλικές κινήσεις στο άκουσμα του τραγουδιού. Λατρεύουν το νερό. Τους αρέσει να παίζουν, να τρέχουν και να γελάνε. Είναι καλές στο γνέσιμο. Αγαπούν την τάξη και την καθαριότητα. Ο καλλωπισμός είναι ένα βασικό τους μέλημα για να προκαλούν τους άντρες κι έπειτα να τους ξεφεύγουν, γι’ αυτό και κάπου κάπου τα μεσάνυχτα μπαίνουν στα σπίτια και κλέβουν τα ρούχα των γυναικών.

Στην όψη, άλλοτε είναι πανέμορφες, εύθραυστες, γυναίκες με μακριά μαλλιά και μαγευτικά μάτια (από αυτές προέρχεται και ο χαρακτηρισμός «νεράιδα» για μια όμορφη γυναίκα) κι άλλοτε άσχημες, μαυροφορεμένες ή ακόμα και με πόδια κατσίκας ή γαϊδουριού (πράγμα που προδίδει την σύγχυση των Νεράιδων με τα δαιμόνια).

Είναι πλάσματα έξυπνα, τακτικά, πολύ αθώα και καλόγνωμα χωρίς όμως αυτό να τις κάνει ακίνδυνες. Έχουν ιαματικές ικανότητες (κληρονομιά από τις Νύμφες). Θεραπεύουν όμως μόνο όσους πηγαίνουν στις ιαματικές πηγές σιωπηλοί, με φόβο και σεβασμό! Επιδρούν στα νεογνά κι έχουν την τέχνη της μαγείας και της γοητείας. Διατηρούν πολλά ακόμα χαρακτηριστικά των Μελιών νυμφών που όπως είπαμε ήταν σκληρές και κακοποιοί.

Οι Νεράιδες, όπως οι Νύμφες των αρχαίων, χορεύουν και πλένονται τα μεσάνυχτα στα νερά των πηγών και κανείς δεν πρέπει να τις δει ή να τολμήσει να πλησιάσει στις πηγές ή να πιει απ’ το νερό τους γιατί θα χάσει τα λογικά του και θα γίνει νεραϊδοπαρμένος (νυμφόλυπτος, τρελός). Συνηθίζουν να φωνάζουν τους περαστικούς κι αν κάποιος ξεχαστεί και τους απαντήσει χάνει τη φωνή του. Τα πειράγματα τους βλάπτουν τους θνητούς, τους οποίους μπορούν να μεταμορφώσουν ή ακόμα και να προκαλέσουν το θάνατό τους. Πολλές φορές αρπάζουν τα όμορφα και υγιή μωρά από τις μανάδες τους και στη θέση τους βάζουν άσχημα και παραμορφωμένα που ονομάζονται «γεραγιδόσποροι» ή «μιλιγανοπαίδια». Αν τύχει και περνάει νέος ή παιδί τα μεσημέρια από τον τόπο τους τον αρπάζουν και τον παίρνουν στις σπηλιές για να ζήσει μαζί τους. Θεωρείται πάντοτε επικίνδυνο να τις συναντήσει κάποιος!

Μόνο οι σαββατογεννημένοι και οι «αλαφροΐσκιωτοι» μπορούν να τις αντιληφθούν και να τις δουν να χορεύουν!

Οι Νεράιδες παντρεύονται με αρσενικά πνεύματα, τους Νεράιδους και κάνουν παιδιά, αν όμως ένας θνητός αρπάξει από κάποια το μαντήλι της και το κάψει ή το κρύψει και δεν της το δώσει ποτέ ξανά, τότε εκείνη θα μείνει για πάντα μαζί του!

Λέγετε πως αρχηγός των Νεράιδων είναι η κυρά-Κάλω κι έχουν πολλά ονόματα όπως ανεράιδες, ανεράδες, ανεραγόδες, νεράισσες, ξεραμένες, αβραγίδες, κυράδες, αγερικά, αιθέριες, καλομοίρες, ξωνέρια, καλούδες, ανεμικές, καλές κυράδες, ξωτικά κ.α.

Α.Γ.Selena

⊱✿⊰

Αυτό ήταν το πρώτο μέρος της μικρής μου έρευνας!!! Ελπίζω να σας άρεσε!!! Η συνέχεια προσεχώς!!!

Βρείτε εδώ το νεραϊδένιο όνομα σας!!! Το δικό μου είναι Gossamer Moondancer και λέει πως είμαι αγγελιοφόρος της θεάς του φεγγαριού.
Θα ήθελα να μάθω και το δικό σας :-)

Κι αυτό είναι ένα παιχνιδάκι για να περνάτε την ώρα σας!

Youda Fairy

Πηγές: TYPOS.COM.CY, ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ, ΜΑΤΙΆ, ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ, ΝΕΡΑΪΔΟΚΥΚΛΟΣ, ΝΕΡΑΪΔΟΚΟΣΜΟΣ, ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ, ΙΔΕΟΓΡΑΦΗΜΑΤA, THE FAIRY NAME GENERATOR,
GAMES.GR

Παραμυθένια Καληνύχτα!!!

Η Λίμνη των κύκνων (μεταγλωττισμένο)

Μουσικό παραμύθι του Πιότρ Τσαϊκόφσκι,
γραμμένο το 1875 - 1876!

Θέλετε να παίξουμε???

Η εικόνα είναι αντιγραφή από αυτή τη σελίδα.
Το κείμενο μέσα σε αυτήν είναι δικό μου!!!

Όποιοι θέλετε να παίξετε δεν έχετε παρά να γράψετε το σχόλιο σας λέγοντας:

1. Τι είναι για εσάς το παραμύθι?
2. Γιατί σας αρέσουν τα παραμύθια?
3. Ποιό είναι το αγαπημένο σας?

Μετά εγώ θα φτιάξω για σας μια εικόνα όπως τις παρακάτω που βλέπετε!!!

Καταλάθος Ανάρτηση :Ρ

Καλημέρα!!!

Ελπίζω να είστε πολύ καλά όλοι!!! Επιτέλους κατάφερα να μπω!!!
Θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη αν δεν έχω απαντήσει στα σχόλια κάποιων φίλων και να σας ενημερώσω ότι απουσιάζω από την παρέα απλά γιατί εδώ που βρίσκομαι δεν έχω ίντερνετ και κλέβω (ντροπή μου!!!) από έναν γείτονα με αποτέλεσμα να μη μπορώ να ανοίξω το μπλογκ για τεχνικούς λόγους...


"Να θυμηθώ να πω στο γείτονα να βάλει πάλι CONN X... Η νέα του σύνδεση δε με βολεύει καθόλου :Ρ" (μήνυμα στον τοίχο του φατσοβιβλίου μου)

Φιλιά πολλά σε όλους!!!

Ο Βασιλιάς και το αλάτι

Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε ένας βασιλιάς με τις τρεις όμορφες κόρες του. Τις αγαπούσε πολύ και τις τρεις, αλλά και αυτές τον λάτρευαν. Μια μέρα που καθόταν ο βασιλιάς μαζί τους, τις ρώτησε, όπως ρωτούν όλοι οι πατεράδες, αν τον αγαπούν. Και οι βασιλοπούλες είπαν και οι τρεις μαζί:

«Και το ρωτάς, πατέρα;»
«Πόσο μ’ αγαπάς εσύ;» ρώτησε τη μεγάλη.
«Σ’ αγαπώ, πατέρα μου, σαν το χρυσάφι», του αποκρίθηκε εκείνη.
«Μπράβο, κόρη μου, είπε ευχαριστημένος ο βασιλιάς.
«Εσύ;» ρώτησε τη δεύτερη κόρη του.
«Εγώ σ’ αγαπώ σαν το ασήμι, πατέρα μου», είπε γλυκά η δεύτερη.
«Εύγε, καλό μου παιδί», είπε ο βασιλιάς και τη χάιδεψε τρυφερά.
«Κι εσύ;» ρώτησε τη μικρότερη.
«Εγώ, πατέρα μου, σ’ αγαπώ σαν το αλάτι», είπε η μικρή.
«Σαν το αλάτι;» φώναξε θυμωμένος ο βασιλιάς. «Μα αυτή δεν είναι αγάπη, κόρη μου. Δεν το περίμενα αυτό από σένα. Δεν θέλω να σε βλέπω πια. Σε αποκληρώνω. Να φύγεις από το παλάτι».
Στενοχωρημένη η βασιλόπουλα, έφυγε από το παλάτι και τη χώρα εκείνη. Όταν έφτασε στο διπλανό βασίλειο, την είδε ο βασιλιάς εκείνου του τόπου και του διηγήθηκε την ιστορία της. Εκείνος την ερωτεύτηκε και την παντρεύτηκε κι έζησαν έτσι ευτυχισμένα χρόνια πολλά.

Κάποτε η βασίλισσα έμαθε πως οι αδερφές τις παντρεύτηκαν κι έφυγαν απ' το παλάτι μα ο πατέρας της περνούσε δύσκολες στιγμές γιατί το χρυσάφι και το ασήμι του παλατιού λιγόστευαν κι εκείνος ήταν πια πολύ γέρος κι άρρωστος. Αφού λοιπόν μίλησε με τον άντρα της και του ζήτησε να τον βοηθήσουν, αποφάσισαν και οι δύο να τον καλέσουν σε δείπνο. Του ζήτησε όμως να μην αποκαλύψει στον πατέρα της ποιά είναι αλλά να την αφήσει να του το πει εκείνη κι ο βασιλιάς δέχτηκε. Έστειλε τότε τους αγγελιοφόρου της να του πάνε την πρόσκληση και κατέβηκε στις βασιλικές κουζίνες κι άρχισε να φτιάχνει η ίδια τα καλύτερα φαγητά! Έπειτα στολίστηκε το βράδυ κι όταν έφτασε ο πατέρας της πέρασαν όλοι μαζί στην τραπεζαρία του παλατιού. Η μικρή κόρη είχε στολίσει το τραπέζι. Άστραφταν τα ολόχρυσα πιάτα και τα ποτήρια και έλαμπαν από το ασήμι τα μαχαίρια και τα πιρούνια. Σαν άρχισε, όμως, να τρώει ο βασιλιάς τα φαγητά που του είχε μαγειρέψει η κόρη του, έσπρωξε το ολόχρυσο πιάτο μακριά. Δοκίμασε το δεύτερο φαγητό. Ήταν πιο άνοστο από το πρώτο και ας ήταν κι αυτό μέσα σε ολόχρυσο πιάτο. Τίποτα δεν του άρεσε. Όλα ήταν άνοστα και καθόταν νηστικός και στεναχωρημένος.
Τότε έσκυψε η βασιλόπουλα και του είπε:
«Μήπως θέλεις να δοκιμάσεις από το δικό μου πιάτο, βασιλιά μου;»
O βασιλιάς δοκίμασε από το φαγητό της και το βρήκε θαυμάσιο.
«Αυτό είναι φαΐ!» είπε χαρούμενος. Πήρε μπροστά του το γυάλινο πιάτο της και έφαγε με μεγάλη όρεξη.
«Τι του έχεις βάλει και είναι τόσο νόστιμο;» ρώτησε τη μικρή του κόρη.
«Αλάτι, πατέρα. Αλάτι!» του απάντησε εκείνη πονηρά.


Ο βασιλιάς κατάλαβε τότε ότι η γυναίκα που είχε απέναντι του ήταν η μικρή του κόρη και πόσο άδικα της είχε θυμώσει και της είχε φερθεί. Είδε πως δεν είναι μόνο το χρυσάφι και το ασήμι που αξίζουν κι ένιωσε περήφανος για την αγάπη και την εξυπνάδα της μικρή του κόρης. Όταν του είπαν ότι τον κάλεσαν εκεί για να το βοηθήσουν εκείνος αρνήθηκε και είπε πως μεγάλωσε πια και δε μπορεί να κυβερνήσει τη χώρα και μιας και δε μπόρεσε να προικίσει την κόρη του πριν τον γάμο της, τους χαρίζει το βασίλειο του για να το κυβερνήσουν εκείνοι αρμονικά κι αγαπημένα!

Κι έτσι ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

*Το κείμενο είναι γραμμένο από μνήμης κι ίσως έχει κάποια λάθη. Υπήρχε στα "Κείμενα" γυμνασίου γύρω στο 97'-99' αλλά δε μπορώ να θυμηθώ με βεβαιότητα σε ποιάς τάξης ήταν...

Fairy!!!

___________________________________*88888* ________________________*88*_____*8888888* _______________________*888*___*88888888* _______o888ooo________*8888*_*888888888* __ooo8888888888888___*888888*8888888888* ___*88888888888888o_*888888*8888888888* ___o8888888888888__*888888*888888888* __o8888888888888__*888888*888888888* ___88888888888*__*888888*88888888* ______*88888*___*88888888888888* _______888888__*8888888888888* ______o88888888888888888888* ____o888888888888888888888888888888888888** ___8888888888888888888888888888888888888888* _o888888888888888888888888888888888888888888* 88888888888888888888888888888888888888888** *8888888888888888888888888888888** _*88888888888*_88888 __8888888888*___*8888 __8888888888_____88888o __*888888888o_____88888o ___88888888888_____*8888o ___*888888888888o___*8888o ____*8888888888888o___*888o _____*88888888888888____8888 _______8888888888888o____*888 ________888888888888______*888o _________8888888888*_______*8888 _________*8888888888oo______*888 __________*8888888888888o ___________*88888888888888o ____________*888888888888888o ______________88888888___8888o _______________8888888_o88888 _______________*8888888888* _________________8888888* __________________88888888888o ___________________88888888__*o ____________________8888888o _____________________8888888 ______________________8888888 ______________________*8888888 ______________________888888888oo ______________________888__888888o _____________________o88___88888 _____________________*_____8888 __________________________o88

Κάθε φορά που ένα παιδί λέει ότι δεν πιστεύει στις νεράιδες,
κάπου κάποια νεράιδα πεθαίνει.
James Barrie

Το Νησί Των Συναισθημάτων (παραμύθι)

Πάμε να παίξουμε!!!

Η μικρή Δημητρούλα με κάλεσε στο blog της και μου χάρισε ένα πολύ γλυκό βραβείο!!!
❧Έχει μεγάλη αξία να το παίρνω αυτό από εσένα μικρή μου!!!☙
Εγώ πάλι με τις απονομές βραβείων δεν τα πάω και πολύ καλά...
Δεν μου αρέσει να ακολουθώ τους κανόνες τους...
Για μένα όλοι το αξίζετε εξ ίσου γι' αυτό σας το χαρίζω :D

Μαζί με το βραβείο η Δημητρούλα πήρε μέρος και σ' ένα παιχνίδι κι επειδή μου αρέσουν τα παιχνίδια αν και δε με κάλεσε θα παίξω κι εγώ με το έτσι θέλω κι όποιος θέλει ακολουθεί :Ρ

Λοιπόν έχουμε και λέμε:

Το αγαπημένο μου βιβλίο είναι το Ένας μικρός Θεός περίσσεψε. Ένα πανέμορφο βιβλίο για έφηβους (και όχι μόνο) που διάβασα στα σχολικά μου χρόνια. Το συνιστώ σε όλους ανεπιφύλακτα!!!


Πείτε ότι θέλετε αλλά η αγαπημένη μου πόλη είναι η Θεσσαλονίκη και είναι η ομορφότερη πόλη της Ελλάδας!!! Εδώ γεννήθηκα, εδώ η καρδιά μου ανήκει!!!

Το αγαπημένο μου γλυκό είναι η τάρτα φράουλα!!! Δώσε μου τάρτα φράουλα και πάρε μου την ψυχή!!!!!!!!!!!! Υπ όψιν, την μεγαλύτερη τάρτα φράουλα που έχω φάει στη ζωή μου την έφαγα στη Ρόδο και να φανταστείτε ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΕΓΩ δε μπόρεσα να την φάω όλη :(


Η αγαπημένη μου κολόνια είναι η GUCCI Rush!!! Την ΛΑΤΡΕΥΩ!!! Ποιός θέλει να μου πάρει δώρο για τα Χριστούγεννα? :Ρ


Οι αγαπημένες μου μπότες... Ίσιες, ζεστές και άνετες!!! Και κατα προτίμηση σε μαύρο για να πηγαίνουν με όλα ;)


Αν και έχω πάρα πολλούς αγαπημένους προορισμούς θα ακολουθήσω το "Προτιμήστε Ελληνικά" και θα πω το Μέτσοβο που είναι από τα πιο όμορφα μέρη που έχω δει (αν και μόνο όσο κρατάει μια στάση σε βενζινάδικο) και θέλω να επισκεφτώ στην Ελλάδα!!!


Το αγαπημένο μου Blog ε? Λοιπόν με συγχωρείτε αλλά αυτή η ερώτηση δε μου αρέσει καθόλου! Τι πάει να πει αγαπημένο blog? Όλα τα blog που επισκέπτομαι είναι αγαπημένα μου, αλλιώς δε θα τα επισκεπτόμουνα...!

Αγαπημένο μέρος για καφέ είναι όπου υπάρχει καλή παρέα!!! Τα άλλα όλα βρίσκονται :)


Αγαπημένο φαγητό ε? Αχ είναι τόσα πολλά, αλλά τηγανιτές πατάτες και κάθε μέρα να με ταΐζουν όχι δε θα πω :Ρ

"Η Κούκλα της Ροδούλας"

Αγαπημένη μου ανάρτηση (υποθέτοντας πως μιλάμε για το δικό μας μπλογκ) είναι "Η κούκλα της Ροδούλας" πρώτα από όλα γιατί είναι η πρώτη ανάρτηση που έκανα ανοίγοντας αυτό το μπλογκ και δεύτερον γιατί λατρεύω αυτό το παραμύθι!!!

Αυτάααααααα!!! Άντε να δούμε θα συμμετέχετε? Εγώ δεν το δίνω σε κανέναν όποιος θέλει το παίρνει μόνος του :Ρ