Τον παλιό καιρό
πέρα στο κάστρο του νησιού το γκρεμισμένο
έστησε χορό το αρχοντόπουλο
στον κόσμο ξακουσμένο.
Παν εκεί στο κάστρο διαλεχτές κυράδες
κείνης της γενιάς της μακρινής.
Πήγανε ακόμα και δύο αδερφάδες
που δεν τις εγνώριζε κανείς.
Δεν ήταν ντυμένες ούτε στολισμένες
με χρυσά κι ατίμητα φλουριά
μα είχαν κάτι μάτια
που`καναν κομμάτια
και την πιο μαρμάρινη καρδιά.
Όμορφα κι οι δυο χορεύουν
κι απ`το ρήγα μπρος περνούν
και μεμιάς τον εμαγεύουν
μύριους πόνους τον κερνούν.
Στέκει ο βασιλιάς
και απ`το παλιό κρασί του κάστρου τις κερνάει.
Και γλυκό φιλί από τις δυο
ζητά της μιας να πάρει.
Μα ήτανε νεράιδες κι όποιος
τις ζυγώνει και φιλί τους
πάρει μαγικό
ημπορεί κι αυτός ώσπου να ξημερώσει
να γενεί κι εκείνος ξωτικό.
Πέρασαν οι ώρες,έφυγαν οι κόρες
πάψανε τα γλέντια,τα βιολιά
τώρα στο παλάτι της αυγής τα πάθη
βρήκαν ξωτικό το βασιλιά.
Τώρα με σκοπό θλιμμένο
κουκουβάγια τον θρηνεί
κι απ`το κάστρο γκρεμισμένος
κλαίει κι αυτός χωρίς φωνή.
1) Εκτέλεση από Α.Γ.Selena
2) Εκτέλεση από Λοξία
Είναι ένα παραδοσιακό τραγούδι που έβαζα τη μαμά μου να μου το τραγουδάει κάθε βράδυ για να κοιμηθώ. Εκείνη το έμαθε από τη γιαγιά της που ήταν μικρασιάτισσα κι εγώ θα το μάθω στα παιδιά μου με πολύ χαρά. Τα λόγια δεν είναι όπως μου τα έλεγε η μαμά μου και κατά τη γνώμη μου χάνει πολύ έτσι, όμως εκείνα τα λόγια θα μου επιτρέψετε να τα κρατήσω για μένα :)
Ευχαριστώ πολύ τον φίλο Λοξία ο οποίος ηχογράφησε το κομμάτι και σε μία άλλη παραλλαγή και μας την παρουσίασε εδώ στα Παραμύθια που όλοι αγαπάμε :)
43 σχόλια:
Είναι πανέμορφο!!! Πώς θα γινόταν να το ακούσουμε; Μήπως να βιντεοσκοπήσεις τη μαμά να το τραγουδά ή μια μαγνητοφώνηση; Τι όμορφα που θα ήταν να συνοδεύει την ανάρτηση το τραγούδι..
Να είστε καλά!
Φιλάκια:)
Margo μου
Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε!Έψαξα να το βρω για να το ακούσετε όμως δυστυχώς δεν υπάρχει πουθενά...
Ίσως αν ξεπεράσω την ντροπή μου να βάλω μία ηχογράφηση...Ίσως!
Φιλάκια πολλά γλυκιά μου!
Γιά σου παραμυθένια όμορφο το παραμυθάκι!Στο You Tube σου αφιερώνω ένα κλασικό που μου άρεσε όταν ήμουν μικρός γράψε Το άσχημο παπάκι - Παραμύθι το έχει ολόκληρο σε χαιρετώ παραμυθένια Selena :-)
Φιλιά ! ΦΩΤΑΚΙ
πολύ όμορφη ιστορία! δεν ήξερα ότι υπάρχουν μύθοι για τα ξωτικά και στην Μ. Ασία...
ΦΩΣ μου γλυκό,
χαίρομαι που σου αρέσει :)
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το παραμυθάκι που μου αφιέρωσες!Είναι και δικό μου αγαπημένο και μάλιστα το έχω αναρτήσει!Είναι το δεύτερο παραμύθι που έβαλα το μπλογκ αυτο :)
Όμως με την αφιέρωση σου βρήκα ένα ακόμα που αγαπώ πολύ και θα είναι η επόμενη ανάρτηση μου :)
Φιλιά πολλά ΦΩΣ μου!
stolenblood μου
δεν έχεις ακούσει για τις μάγισες τις σμύρνης???Δεν έχεις ακούσει παλιές ιστοριές από μικρασιάτες???
Έχουμε πολλές τέτοιες ιστορίες! :)
Δυστυχώς εγώ αυτά που άκουγα δεν τα συγκρατούσα πιστεύοντας πως θα τα ακούω για πολλά χρόνια ακόμα...
Ελπίζω η μαμά μου να τα έχει γραμμένα κάπου για να μείνουν!!!
Φιλιά πολλάααααααααα!!!
διστυχώς δεν πρόλαβα να γνωρίσω τους παππούδες μου που ήρθαν από εκείνα τα μέρη...απλα είχα μιαα εικόνα τησ ανατολής στο μυαλό μου όπου όντως υπάρχουν μάγισσες και αλχημιστές αλλα πνεύματα του δάσους δύσκολα κολλουσαν...αλλα γιατί να μην υπάρχουν και εκεί? συνέχισε να μας ταξιδεύεις στην ιστορία μέσω των παραμυθιών σου...καλό μεσημέρι!
stolenblood μου
λυπάμαι πολύ!!!
Σχεδόν όπου υπάρχει κάστρο,γεφύρι κτλ υπάρχει κι ένας μύθος.Είναι που πίστευαν ότι για να πιάσουν τα θεμέλια πρέπει να "θυσιάσεις" κάτι.Ακόμα το έχουμε σε κάποιες περιοχές...Άλλοι σφάζουν κόκορα,άλλοι στάζουν αίμα κτλ κτλ.
Θα κάνω ότι μπορώ για να είναι όμορφο το ταξίδι σου :)
Φιλιά πολλά και καλό σου απόγευμα!
Margo μου
προσπάθησα να εκπληρώσω την επιθυμία σου κι έτσι πρόσθεσα και το τραγούδι...
Το αποτέλεσμα είναι τραγικό,σας προετοιμάζω...
Φιλιά πολλά!!!
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.ΔΕΝ ΤΟ ΗΞΕΡΑ.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.
Σκρουτζάκο μου
ΩΧ ΩΧ ΩΧ ΩΧ ΩΧ!!!
Το άκουσες κι εσύ???Τρόμαξες?Σε κούφανα???Αχ ελπίζω να μη χαθείς από το μπλογκάκι μου γι'αυτήν την άτυχη στιγμή :Ρ
Δεν θα ξανα τραγουδίσω!Στο υπόσχομαι :Ρ χιχιχιχι
Χαίρομαι που σου άρεσε καλέ μου!!!
Φιλιά πολλά!
Oνειρική ατμόσφαιρα έχει το blog σου.Επειδή ασχολούμαι με θέματα που ίσως να χρειάζονται κάποιες γνώσεις,θα ήθελα την άποψη σου για την ανάρτηση ο Χριστός και o Αινστάιν,στο θέμα των θεωριών αν είναι κατανοητές από κάποιον που δεν έχει σχετικές γνώσεις.
α Κενταύρου
χαίρομαι πολύ που σου αρέσει το μπλογκάκι μου :)
Ευχαρίστως να βοηθήσω!Πηγαίνω τώρα να διαβάσω την ανάρτηση σου και θα σου πω την άποψη μου :)
Καλωσήρθες!!! :)
Φεγγαρένια Selena είδα το σχόλιο σου διάβασα και τα παραμύθια σου,όταν περάσεις από το αστέρι μου, ρίχνεις μια ματιά στο σχόλιο μου.
Πολύ καλό!Φαντάζοαμι πως και με την μουσική θα είναι ακόμα πιο τέλειο!Α ρε μαμάδες και γιαγιάδες που μας χρειάζονται!!!!!!!!
Το αποτέλεσα είναι υπέροχο και ήταν μεγάλο το τόλμημα να το τραγουδήσεις a capella! Μπράβο Σελενάκι μου χαίρομαι που έγινα η αφορμή γι αυτό:)
Το κάστρο θα γραφτεί με νότες και θα παιχτεί με κιθαρούλα και φυσικά θα φυλαχτεί ως πολύτιμο απόκτημα..
Πολλά πολλά φιλιά!!!
Δεν το είχα ακούσει ποτέ λοιπόν..
Μπράβο βρε κοριτσάκι!
ΥΓ: Ελπίζω να 'χεις και μάτια που κάνουν κομμάτια ορισμένους ;)
Φιλιά στη μανούλα.
α Κενταύρου μου
τα είπαμε εμείς από τα μέρη σου :)
Τα φιλιά μου!
porcupine μου
Δεν το έχω ακούσει ποτέ με μουσική και δε μπορώ να ξέρω πως είναι.
Αν ποτέ το βρω θα το βάλω να το ακούσετε :)
Μανούλες και γιαγιάδες εεε?Εγώ πλέον μόνο τη μανούλα μου έχω :(
Φιλιά καλή μου.
Margo μου
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια αλλά δεν ήταν κι από τα καλύτερα μου...Ξέρεις εσύ :)
Αλήθεια εσύ που μπορείς αν το κάνεις και όταν,στείλτο να το ακούσω κι εγώ :)
Φιλάκια πολλά και μια μεγάλη αγκαλιά!
Luna μου
Αυτό είναι το πρώτο σου σχόλιο εδώ και πολύ το χάρηκα :)
Θα τις τα δώσω τα φιλιά :)Να'σαι καλά!!!
Όσο για τα μάτια μπορείς να τα δεις.Υπάρχουν στις Μοναξιές μου σε φωτό :) Κομμάτια δεν ξέρω αν κάνουνε κάποιους όμως :)
Φιλιά πολλάααααααααααααααααααα!!!
Πανέμορφο,αγγίζει ακριβώς εκεί που απευθύνεται!Και είναι υπέροχο να διαιωνίζονται τέτοια συναισθήμτα μέσω γενιών!Συγκινήθηκα..
you may say i'm a dreamer
Καλωσήρθες!
Χαίρομαι που σου άρεσε :)
Το παν είναι τα συναισθήματα!
Με αγάπη το έμαθε η προγιαγιά στη μαμά μου,με αγάπη κι η μαμά μου σε μένα...Πως θα μπορούσε να μην είναι λατρεμένο?Πως θα μπορούσε να μην περάσει από γενειά σε γενειά όταν πάνω του κουβαλάει τόση Αγάπη? :)
Χάρηκα πολύ!
Έτσι ακριβώς!
Ο καθένας μας νομίζω κουβαλάει ένα τραγούδι-ιστορία-ο,τιδήποτε που να του δόθηκε με αγάπη και οφείλει να το συνεχίσει!
Χαίρομαι πολύ που σκέφτεσαι έτσι!
Καλό βράδυ καλή μου
you may say i'm a dreamer
χαίρομαι που συμφωνούμε :)
Καλό σου βράδυ!!!
Φιλιά!
Συγχαρητηρια, ηταν απροσμενο να το γνωριζετε το τραγουδι 'πανω στο καστρο'. Αν θελετε επικοινωνηστε μαζι μου στο efikatrana@otenet.gr
Δεν πίστευα πως θα το ξανάκουγα αυτό το τραγούδι.
Το έλεγαν ποι γονείς μου.
Έκτοτε δεν το ξανάκουσα και δεν πίστευα πως θα το βρω.
efikatrana@otenet.gr
Σε ευχαριστώ πολύ Έφη! Κι εγώ από τη μαμά μου το έμαθα που το έμαθε από τη γιαγιά της! Έχεις δίκιο δεν υπάρχει στο ίντερνετ κι εγώ όταν το έψαχνα είχα βρει μόνο τους στίχους γι' αυτό αναγκάστηκα να το ηχογραφήσω για να το μάθουν κι όσοι δεν το ξέρουν... :)
Θα επικοινωνήσω μαζί σου! Χάρηκα πολύ!!! Χρόνια πολλά!!!
Selena γεια σου.
Όντως το τραγούδι αυτό είναι σπάνιο και δεν το έχω ακούσει ποτέ ξανά, από τότε που το έμαθα από την μητέρα μου. Και μιλάμε για την δεκαετία του 1950!
Το έχει βάλει σε έναν δίσκο του ο Χρ. Τσιαμούλης, αλλά με άλλο σκοπό, κατώτερο του πραγματικού. Και χίλια συγγνώμη για αυτού του είδους την παρατήρηση, αλλά και ο δικός σου σκοπός δεν είναι σωστός.
Πιθανόν να οφείλεται στο ότι μπορεί να μην τον θυμάσαι καλά.
Εγώ το έπαιζα (στην κιθάρα) στις κόρες μου, αλλά και στα παιδιά των φίλων μου, και γνωρίζω τον σκοπό πολύ καλά (αλλά και τους στίχους που σε κάποια σημεία τους έχεις λάθος).
Και πάλι συγγνώμη για την αρνητική παρατήρηση και συγχαρητήρια που γνωρίζεις αυτό το τραγούδι. :-)
Λοξίας καταρχήν καλωσόρισες στο μπλογκ μου :)
Λοιπόν δεν παρεξηγώ καθόλου τις παρατηρήσεις που μου έκανες και πραγματικά δεν αποκλείω να έχεις δίκιο!!! Εγώ το τραγούδι το έμαθα από την μαμά μου και η μαμά μου από την γιαγιά της που σημαίνει πως πάει 4 γενιές πίσω και είναι λογικό να έχει αλλοιωθεί στην πορεία... Το ίδιο ισχύει και για τα λόγια... Εγώ εδώ κατέθεσα απλά αυτό που ξέρω (και αγαπώ), αφού πρώτα έψαξα πάρα πολύ αλλά δεν βρήκα κανένα ηχητικό αρχείο. Τώρα, για τους στίχους που είναι γραμμένοι, τους πήρα από το stixoi.info και τους στίχους που τραγούδησα από την μητέρα μου όπως τους άκουγα σαν παιδί. Όσο για την φωνή, δεν είμαι τραγουδίστρια, ούτε έχω ιδιαίτερα μέσα ηχογράφησης... Έκανα απλά μια προσπάθεια για να πάρουν οι φίλοι του μπλογκ μια μικρή γεύση μιας και δε μπορούσα να τους δώσω κάποιο άλλο δείγμα... Θα χαιρόμουν πολύ αν ηχογραφούσες το κομμάτι με την κιθάρα σου και το ανέβαζες (ίσως στο youtube?) ώστε να το προσθέσω εδώ και να το ακούσουμε όλοι :)
Πάντως μην αποκλείεις το ενδεχόμενο να ισχύει και αυτό που ξέρω εγώ αλλά και αυτό που ξέρεις εσύ γιατί πολλά τραγούδια γίνανε γνωστά σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας και η κάθε μία το τραγουδούσε με τον δικό της τρόπο αλλάζοντας ακόμα και τους στίχους πολλές φορές...
Να'σαι καλά και πραγματικά θα χαρώ να ακούσω και την δική σου εκδοχή και να την αναρτήσω :)
Καλό σου βράδυ φίλε!
Καλησπέρα.
Selena, λόγοι δουλειάς με κρατούν μακριά από το σπίτι μου. Μόλις επιστρέψω θα κάνω ότι μπορώ για να σου στείλω ένα δείγμα από το όμορφο αυτό παραμυθάκι-τραγούδι.
Να περνάς καλά!
Selena καλησπέρα.
Έχω ένα πρόχειρο δέιγμα της μουσικής κα των στίχων του παραμυθιού μας.
Είναι σε μορφή wav, αλλά φυσικά και μετατρέπεται σε άλλη μορφή μουσικού αρχείου. Πού μπορώ να στο στείλω; Στο youtube δεν θέλω να το ανεβάσω.
Λοξίας
Λοξία καλημέρα :) Να με συγχωρείς που άργησα να απαντήσω στα σχόλια σου αλλά είμαι λίγο στο τρέξιμο κι εγώ... Λοιπόν στείλε μου στο selenaever@gmail.com το αρχείο :) Προφανώς όμως από ότι καταλαβαίνω δε θα ήθελες να το βάλω στο μπλογκ ε???
Δεκτό και σεβαστό!!! :)
Ανυπομονώ να το ακούσω!!!
Σελένα καλησπέρα :)
Σου το έστειλα στο email soy.
Δεν έχω αντίρρηση να το ανεβάσεις στο μπλογκ σου, αρκεί να αντέξετε την αγριοφωνάρα μου, που προσπάθησα να την καλύψω με εγγραφή σε
πρίμο-σιγόντο. :-))
Όταν το ακούσεις, θα δεις ότι κάποιοι στίχοι όπως είναι γραμμένοι στο stixoi.info, δεν μπορούν να τραγουδηθούν επειδή βγαίνουν έξω από το μέτρο.
Προσωπικά πιστεύω ότι αυτή η μουσική το ανεβάζει πάρα πολύ. Γλυκιά και μελαγχολική, αποπνέει μια νοσταλγία...για κάτι που λησμονήσαμε στα παιδικά μας χρόνια...
Καλό βράδυ :)
Καλημέρα Λοξία :)
Μόλις το άκουσα το κομμάτι!!!
Και η δική σου εκτέλεση είναι πολύ ωραία και μελωδική αλλά μου τόνωσε ακόμα πιο πολύ την πεποίθηση πως απλά είναι τραγουδισμένο από άλλη γωνιά της Ελλάδας :)
Η μελωδία και η προφορά των στίχων δεν μου μοιάζει Μικρασιάτικη... Ίσως νησιώτικη? Ίσως εντόπια? Πάντως άλλο ύφος :)
Και οι στίχοι από το stixoi.info, πρέπει να είναι από άλλο τόπο...
Εγώ για διάφορους λόγους, έβαλα τους στίχους του info αλλά τραγούδησα αυτούς που μου έχει μάθει η μαμά μου. Αν το ακούσεις προσεκτικά θα καταλάβεις την διαφορά...
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που μοιράστηκες μαζί μας την δική σου εκδοχή :) Θα πάω τώρα αμέσως να το φτιάξω και να το ανεβάσω :)
Καλησπέρα Σελένα :)
Δεν πειράζει μωρέ, ας είναι από όπου θέλει, αρκεί να γίνει ξανά γνωστό. Διότι είναι πρόβλημα να το γνωρίζουν σήμερα ελάχιστοι. Αν δεν το περάσουν και αυτοί στα παιδιά τους, θα χαθεί. Και είναι κρίμα.
Σε ευχαριστώ που το φιλοξένησες :)
Καλησπέρα :)
Έχεις απόλυτο δίκιο Λοξία :) Σημασία έχει να διασωθεί στο πέρασμα των χρόνων!!! Και νομίζω πως κάναμε ότι μπορούσαμε για να βοηθήσουμε σε αυτό :) Τι λες?
Να'σαι καλά φίλε μου!!! Και πάλι ευχαριστώ πολύ!!!
Συγγνώμη που δε σου απάντησα στο email αλλά είμαι λίγο άρρωστη και μετα βίας κάθομαι για λίγο στον υπολογιστή...
Ελπίζω να τα λέμε :) Εις το επανιδείν λοιπόν!!!
Συμφωνώ! Βάλαμε ένα λιθαράκι να μην γκρεμιστεί το μαγεμένο κάστρο!
Καλό Πάσχα, να χαίρεσαι την οικογένειά σου, πάντα με υγεία και πολλά παραμύθια, που εύχομαι να βγαίνουν αληθινά :))
Ψάχνοντας, η γυναίκα μου κι εγώ, στοιχεία γι' αυτό το υπέροχο παραμύθι-τραγούδι, πέσαμε πάνω σε ένα παραμυθένιο blog.
Κατ' αρχήν, λοιπόν, συγχαρητήρια στη Selena.
Πέρυσι είχα βρει μονάχα το stixoi.info, όπου είχε σχολιάσει ο Λοξίας, σχολίασα κι εγώ.
Πριν πω περισσότερα, περιμένω κάποιο καλωσόρισμα από τη Selena, ώστε να σιγουρευτώ ότι το παραμυθένιο της blog είναι ακόμα ζωντανό.
Haris723 kalosir8es!
Arxika syggnomi gia tous agglikous xaraktires alla grafw apo laptop allounou kai den exei ellhnikous!
Ekana log in mono kai mono gia na se kalwsorisw kai na sou pw oti to blog mou einai men zwntano alla logw diaforwn duskoliwn einai se adrania pros to paron opws kai oi monaksies mou!
Diabazw ta sxolia opote mporw alla moy einai dyskolo na apantaw... Sthn prokeimenh periptwsh omws grapse mou oti 8eleis ki egw 8a prospa8hsw na epikoinonisw suntoma!
Kai pali kalws hr8es!
Πάνω που κόντευα να απογοητευθώ, ήρθε η απάντηση. Κατ' αρχήν, σε ευχαριστώ για το καλωσόρισμα και σου εύχομαι να βελτιωθούν τα κέφια και ... όχι πολλές μοναξιές!
Αντιγράφω το ξεκίνημα του σχολίου που έχω αναρτήσει στο stixoi.info:
"Εξαιρετικό τραγούδι, το θυμάμαι από τον πατέρα μου. Πιτσιρικάς το τραγούδαγα κι εγώ πριν 40 χρόνια!! Δεν το έχω ακούσει σε μουσική Χρήστου Τσιαμούλη, όμως προφανώς δεν το μελοποίησε πρώτος αυτός, αφού γεννήθηκε το 1961, ένα χρόνο μετά από μένα. Η παλιά μελωδία είναι εξαιρετική, το έχω μάλιστα σε cd τραγουδισμένο από τον πατέρα μου, που στα νιάτα του είχε εκπληκτική φωνή. Θα μπορούσα και να σας το στείλω!
Ενδεχομένως, δεν έχει υπάρξει παλιότερη ηχογράφηση από αυτήν της ακόμα νεώτερης Φένιας Παπαδόδημα."
Στη συνέχεια, επικοινώνησα με το συνθέτη, ο οποίος μου έστειλε με μέιλ μια εκτέλεση όπως την έχει μελοποιήσει. Η εκτέλεση αυτή σίγουρα δεν είναι του δίσκου, αφού είναι από αντρική φωνή. Πιθανότατα τραγουδά ο ίδιος, τον ρώτησα με μέιλ, αλλά δεν απάντησε.
Έχω, λοιπόν, δυο εκτελέσεις, μια του συνθέτη, αλλά και την αγαπημένη μου από τον πατέρα μου. Ενδιαφέρεσαι να στις στείλω; Την προηγούμενη βδομάδα σου είχα στείλει και μέιλ στο selenaever@gmail.com, αλλά δεν απάντησες.
Είμαι 41 χρονών και με αυτό το τραγουδι με νανουρίζε ο παππους μου που ηρθε 11 ετών στην Ελλάδα από την Μικρά Ασία στην καταστροφή. Από ότι έλεγε του το τραγουδαγε η μάνα του...! Είχε κάνει μια δικιά του μουσικη στην κιθάρα διαφορετική από τις εκδοχές που άκουσα στο μπλοκ σου.. Και λίγο διαφορετικά λόγια ελάχιστες διαφορές! Χάρηκα παρα πολυ που το διάβασα και είδα ότι το ψάχνουν και αλλά άτομα εκτός από μένα... Είναι πολυ όμορφο να περνάει απο γενιά σε γενιά σε όποια μορφή και σκοπό! Το τραγουδάω και εγώ στα παιδια μου... Να είστε καλά όλοι κουράγιο υγεία και χαμόγελα!!!
Χαίρομαι πολύ που σου έφερε όμορφες αναμνήσεις αυτή η ανάρτηση! Ακόμα πιο πολύ χαίρομαι που το τραγουδάς στα παιδιά σου! Έχεις δίκιο! Μακάρι και τα παιδιά μας να το τραγουδάνε κάποτε στα παιδιά τους! Καλές γιορτές να έχουμε και ότι καλύτερο για όλο τον κόσμο!
Δημοσίευση σχολίου