Η Ελίζα και οι δώδεκα κύκνοι (μεταγλωττισμένο)

Το κάστρο!

Τον παλιό καιρό
πέρα στο κάστρο του νησιού το γκρεμισμένο
έστησε χορό το αρχοντόπουλο
στον κόσμο ξακουσμένο.

Παν εκεί στο κάστρο διαλεχτές κυράδες
κείνης της γενιάς της μακρινής.
Πήγανε ακόμα και δύο αδερφάδες
που δεν τις εγνώριζε κανείς.

Δεν ήταν ντυμένες ούτε στολισμένες
με χρυσά κι ατίμητα φλουριά
μα είχαν κάτι μάτια
που`καναν κομμάτια
και την πιο μαρμάρινη καρδιά.

Όμορφα κι οι δυο χορεύουν
κι απ`το ρήγα μπρος περνούν
και μεμιάς τον εμαγεύουν
μύριους πόνους τον κερνούν.

Στέκει ο βασιλιάς
και απ`το παλιό κρασί του κάστρου τις κερνάει.
Και γλυκό φιλί από τις δυο
ζητά της μιας να πάρει.

Μα ήτανε νεράιδες κι όποιος
τις ζυγώνει και φιλί τους
πάρει μαγικό
ημπορεί κι αυτός ώσπου να ξημερώσει
να γενεί κι εκείνος ξωτικό.

Πέρασαν οι ώρες,έφυγαν οι κόρες
πάψανε τα γλέντια,τα βιολιά
τώρα στο παλάτι της αυγής τα πάθη
βρήκαν ξωτικό το βασιλιά.

Τώρα με σκοπό θλιμμένο
κουκουβάγια τον θρηνεί
κι απ`το κάστρο γκρεμισμένος
κλαίει κι αυτός χωρίς φωνή.

 1) Εκτέλεση από Α.Γ.Selena

 2) Εκτέλεση από Λοξία

Είναι ένα παραδοσιακό τραγούδι που έβαζα τη μαμά μου να μου το τραγουδάει κάθε βράδυ για να κοιμηθώ. Εκείνη το έμαθε από τη γιαγιά της που ήταν μικρασιάτισσα κι εγώ θα το μάθω στα παιδιά μου με πολύ χαρά. Τα λόγια δεν είναι όπως μου τα έλεγε η μαμά μου και κατά τη γνώμη μου χάνει πολύ έτσι, όμως εκείνα τα λόγια θα μου επιτρέψετε να τα κρατήσω για μένα :)

Ευχαριστώ πολύ τον φίλο Λοξία ο οποίος ηχογράφησε το κομμάτι και σε μία άλλη παραλλαγή και μας την παρουσίασε εδώ στα Παραμύθια που όλοι αγαπάμε :)